دربست، بلوار الیزابت، سر فلسطین

Salam , omidvaram haleton khob bashe  😘 🌷🌹
ma be tazegi weblog zadim , agar dost dashtin sar bezanid ❤
ba tabadol link movafeq bodin khabar bedin link konim ham ro ✔🔥👍😊
[ 🌺 ]

من یکی از اونایی هستم که نوشته هات رو دوست دارم.چه تو جشنواره برنده باشی و چه نباشی! 

و مطمئنم  یه روزی به جاهای خوبی میرسی.

گلاویژ عزیز و دوست داشتنی!

نمیدونم واقعن چی بگم ..

ولی دلم میخواد به زودی اینجا از موفقیت ها و رسیدن به خواسته هات بخونم. 

خسته نباشی از این رقابت شیرینِ سنگین :)

ما که برای رویاهامون فراخوان هم نداده‌ایم تا حالا :))

احساس میکنم باید چیزهایی ازت یاد بگیرم

گلاویژ جان تو کارت درسته، میدونی چرا؟! چون ترجیحت بر اینه که هرچیزی رو با فکر و بررسی قبول کنی، تعصب خُشک نداری و انعطاف پذیری. من مطمئنم تو اگه بخوای هرروز موفق تر میشی. :)

این نشد یکی دیگه، یادت نره که تو تجربه‌ی خاصی نداشتی و تا اینجا پیش رفتی، دفعه‌ی بعدی یه قدم دیگه و باز یکی دیگه، شاید ناراحت شده باشی ولی مطمئن‌ باش که خیلی زود انقدر از این اول‌ها بگیری که برات عادی بشه و هی چیزهای بزرگ‌تر بخوای :)

+ حتی شیوه‌ی شادیت هم رنگ مردم نی، کنتور اخه؟:)))

عزیزم:)

من مطمئنم تو لایقی به هر چی که دلت میخواد و برنامه ریختی برای آیندت و زندگیت برسی....

خب نمیگم صفری، از نوشتنت هم مشخصه که صفر نیستی ولی میگم نسبت به بقیه که بارها جایزه گرفتن و کتاب دارن و ... بی‌تجربه‌تری و این خودش برات یه تجربه است :)

+ چرا خوندم،همون موقع هم گفتم، بازم دارم میگم اخه این چه طرز شادی‌ کردنه؟:)))

گلاویژ...

اول از همه تبریک میگم بهت بابت اینکه اسمت بین چنین افرادی بوده

دوم اینکه حتلت رو وقتی که داری با استرس میری تا اسامی برنده ها رو ببینی کاملا درک میکنم چون برای خودمم بارها پیش اومده و دقیقا یکی یکی اسم ها رو با کندی رد می کردم به امید دیدن اسم خودم.

دیگه اینکه چه جالب شد برام چون منم امروز داشتم درباره ادبیات ناتورالیستی می خوندم.

برات آرزوی چنان موفقیت بزرگی رو دارم در زندگی که حتی امروز برات دور از تصور باشه.و امید دارم که به اون روز می رسی.

تو قطعا روزو ساعت مشخصی به هدفت میرسی :) تو قوی ترین و مهربون ترین و صبور ترین گلاویژ دنیایی و ما‌دوست داریم ساعت ها نوشته های تورو بخونیم و هیی ای هی ای هی فیض ببریم....

موفق ترین خواهی شد در اینده ای نزدیک :)

فقط میتونی یکم ناراحت بشی بیشتر نه ها

سلام گلاویژ عزیز

وقتی از تلاشت خوندم خیلی خوشم اومد چون به نظرم خیلیا حتی جسارت قدم برداشتن رو هم ندارن

خودتو با اونا اصلن مقایسه نکن. به نظرم با روش خودت تلاش کنی و جسارت های این چنینی داشته باشی می تونی به چیزهایی که می خوای برسی. به نظرم می تونه انگیزه باشه 

و این که من به شخصه حسابی طرفدارتم و عاشق نوشته هاتم پس ناامید نشو 

همیشه ستودم این روحیه ی جنگجو و پر تلاشت رو و همیشه ته دلم ایمان عجیبی دارم به موفقیتت. واقعا برات کف میزنم که انقدر تو مسیر آرزوهات قدم برمیداری و براشون میجنگی.

عاشق قلمتم و مطمئنم یه روزی اسمتو تو صدر میبینیم و‌ یه روزی کتابتو ورق میزنیم و غرق میشیم تو دنیای کلماتت و سرشار از لذت میشیم گلاویژ جان دلم.

همه ی نویسنده های موفق برگشت خوردن داستان های کوتاه و برنده نشدن توی مسابقات رو تجربه کردن، و می دونی خیلی خوبه که ناامید نمی شی و ناامید نشدی. من خیلی قلمت رو دوست دارم و نوشته هات رو و مطمئنم یه روز موفق می شی :))

منم امیدوارم که به جاهای خوبی برسه این پروژه‌ای که شروع کردی. خیلی روحیه ی سرسختی داری به نظرم و کلی آرزوهای خوب خوب می کنم برات :*

و گلاویژ عزیزم یه سوال، تو قبل از این که داستان نوشتن رو شروع کنی هم می نوشتی؟ :) دل نوشته و از این چیزا.