از وقتی که خودم را شناختم، از همان کودکی، عزاداری های محرم و صفر که تمام می شد در هر حسینیه و زینبیه و مسجد و مراسمی همشهری هایم به هم می گفتند مُروات همه ساله باشه، اوائل برایم مهم نبود این جمله، بعد ها که استخوان ترکاندم و بزرگ تر شدم با خودم می گفتم مُروات همه ساله باشه؟ یعنی چی؟ یکبار از میم که همسن و سال خودم بود پرسیدم تو میدونی مُروات همه ساله باشه یعنی چی؟ یکم فکر کرد، کمی سرش را خاراند، چند ثانیه به افق خیره شد و گفت یعنی این که سال دیگه هم زنده باشی و تو این مراسم ها شرکت کنی. خب از لحاظ مفهومی به نظر درست می گفت اما چرا می گفتند مُروا؟ از چند نفر دیگر هم پرسیدم جواب هایشان مشابه میم بود اما هیچکدام نمی دانستند مُروایی که در این جمله به کار رفته یعنی چی...
امروز روحانی مسجد اواخر سخنرانی اش گفت ما بوشهری ها عادت داریم بعد از مراسم ها و تمام شدن ایام عزاداری به هم میگیم مُرواتون همه سال، یعنی اشکِ به سان مرواریدی که برای حسین(ع) می ریزید همه ساله باشه... چه تشبیه قشنگی، پس قدیمی تر ها و اجداد ما اشکی که برای حسین (ع) سرازیر می شود را به مروارید تشبیه کرده اند.
مراسم که تمام شد موقع خداحافظی یکی از خانم ها رو کرد به من و گفت مُروات همه ساله باشه دخترم، تشکر کردم و رفتم توی صحن، بند کفش هایم را که می بستم به این فکر می کردم که در تمام این سال ها حتی یک قطره اشک هم برای حسین نریخته ام راستش خیلی اوقات زور می زدم که اشکم سرازیر شود اما هیچ وقت نشد... نمی دانم، شاید هنوز حسین و عاشورا و محرم و اربعینش را به درستی درک نکرده ام...
گلاویژ نوشت:این روزها دسترسی به اینترنت ندارم، کامنت های پست قبل و کامنت های این پست احتمالا با تاخیر تایید شوند.
